POZORACJE
(na podstawie kursu instruktorskiego Panufnika, materiałów HSR obserwacji innych i przemyśleń)

1.
Poszkodowany w wypadku leży na plecach. Jest przytomny, można z nim nawiązać kontakt. Odpowiada na pytania ratownika. W momencie badania prawego barku symuluje reakcję bólową i utratę praytomności. Opuszcza głowę brodą w dół. Po około minucie( jeżeli nie zostaną udrożnione drogi oddechowe ) rozpoczyna symulację duszenia się typową dla braku drożności dróg oddechowych. Szarpie przeponą.
( charakteryzacja: bladość na twarzy, twarz i kończyny pobrudzone ze sladami otarć)

Oczekujemy od ratownika.
- nawiązania kontaktu z poszkodowanym i zadawania odpowiednich pytań.
- ustalenia, że ma do czynienia z obrażeniami prawego barku i wykluczeniainnych obrażeń.
- natychmiastowej reakcji na utratę przytomności z udrożnieniem dróg oddechowych
- prawidłowego unieruchomienia uszkodzonej kończyny
- prawidłowego nadzoru

2.
Nieprzytomny leżący na brzuchu. Oddycha

Oczekujemy od ratownika:
- stwierdzenia oddechu
- przeprowadzenia prawidłowego badania stanu poszkodowanego
- ułożenie w pozycji bocznej-ustalonej
- powtórnej kontroli oddechu
- prawidłowego nadzoru i kontroli nad stanem poszkodowanego
- prób nawiązania kontaktu z poszkodowanym

3. 
Poszkodowany po wypadku samochodowym jest przytomny. W pozycji półsiedzącej. 
Skarży się na ból lewej nogi.

Oczekujemy od ratownika:
- nawiązania kontaktu 
- dokonania wywiadu
- przeprowadzenia badania stanu poszkodowanego
- stwierdzenia urazu uda ( PRAWIDŁOWA SYMULACJA ZŁAMANIA KOŚCU UDOWEJ )
- prawidłowe unieruchomienie kończyny chustami

4. 
Pozorant mdleje.

Oczekujemy od ratownika:
- nawiązania kontaktu
- badania tętna